یک ساعت دوستی

کاش میشد بازی رو از اول شروع کرد،از اول اول.کاش میشد هر موقع خسته شدی به مربی‌ میگفتی‌ که می‌خوای از زمین بیرون بری و استراحت کنی‌،کاش میشد آدم پستش رو تو زمین عوض میکرد و وقتی‌ میرفت تو یه پست دیگه بازی میکرد همه اون رو تو پست جدیدش قبول میکردن و میپزیرفتن.کاش میشد واسه یه مدت گم میشدی و هر موقع که برمیگشتی بازجویی نمیشدی.کاش میشد با صدای بلند تموم احساساتت رو بلند بلند میگفتی‌،هیچ کس تو رو دیوونه نمیدونست.

کاش میشد واسه یک ساعت ،فقط یک ساعت همهٔ مردم دنیا باهم دوست میشدن،۱۰۰در صد خالصانه .فقط واسه یک ساعت نه بیشتر،اون موقع چی‌ میشد؟؟مثل این earth hour که یک ساعت همه لامپ شون رو خاموش کردن،این هم مثل اون.

نتایج آماری ش چی‌ درمیاد؟چند نفر کشته نمیشدن؟چند نفر اعدام نمیشدن؟چند تا بچه بی‌ سرپرست نمیشدن؟چند تا خونواده از هم پاشیده نمیشدن؟چند تا گرسنه سیر میشدن؟ چقدر کارخونه‌های تسلیحات و اسلحه سازی ضرر مالی میکردن؟فقط یک ساعت ،یک ساعت.

از دیشب دارم به این موضوع فکر می‌کنم.خیلی‌ داستان‌ها تو این یک ساعت پیش میاد،کلی‌ می‌شه باهاش کتاب نوشت.چه صحنه هائی می‌شه دید.فقط تو این یک ساعت.