آرزو

سلام
اين چند روز كلي مريض بودم
انفولانزا و سرما خوردگي و يه ويروس عجيب غريب توي گوشم ، خلاصه كلي داشتم با ايم جماعت ويروس و ... سر و كله مي زدم
يه كتاب دارم اين روز ها مي خونم،" راز فال ورق"
مال " يوستين گاردور" كتاب جالبيه
وقتي اون پسر بيكر هانس احساساتش رو توصيف مي كنه ، چقدر حس همذات پنداريم گل مي كنه
توصيف مناظر بين راه كه دارن مي رن، و اون داستان اون نانوا ها كه سرگذشتشون تو اون كتابچه كوچيك آورده شده، دوستش دارم

اين چند روز چند تا اتفاق افتاد كه همش به خودم مي گفتم كه بنويسمشون:
چند شب پيش "صداي آمريكا" با خانم انوشه انصاري مصاحبه كرد
مصاحبه جالبي بود و من يه سري چيزا در مورد خودم فهميدم ، يعني تازه اون نكات رو تو خودم كشف كردم
انوشه انصاري راجع به آرزو و اهدافي كه قبلا داشته و بهشون فكر مي كرده ، صحبت كرد.
به نظر من چقدر اين آدم ، آدم هدفمند و جدي بود تو كارش
يعني كاملا مشخص بود كه آدم حسابي بود و به قول معروف كار درست
يه نكته خيلي جالب گفت ، و اون اينكه از اول آرزوي رفتن به فضا رو داشته و از همون موقع كه
توي ايران بوده به اين موضوع فكر مي كرده و مي خواسته كه به آرزوش برسه .
مشخص بود كه آدم منطقي هستش و جو گير مسايل حاشيه نمي شد
مجري برنامه چند بار ازش سووال كرد راجع به ايران ، و ايراني بودنش و اينكه چكار براي جوون
هاي ايراني مي خواد بكنه و پرچم ايران و چرا يه جا نزدي و چرا يه جا زدي ولي بدون اون شمايل
وسط پرچم و خلاصه كلي از اين جور سووال ها ............
نوع برخوردش به نظر من خيلي جالب بود ، اينكه تو بتوني مطمئن و منطقي نظرت رو بگي و مثل
خيلي هاي ديگه جو زده نشي و شعار هاي الكي ندي ، خيلي مهم

من توي تمام مدتي كه داشت صحبت مي كرد ، من همش فكر مي كردم كه من چقدر متفاوتم
من يه هو به خودم فكر كردم و تو خودم گشتم ببينم كه من چه آرزويي دارم ؟چه آرزويي از اول با
من بوده و من مي خواستم كه بهش برسم ؟ چه موضوعي بوده كه از اول من رو قلقلك مي داده و
من روش برنامه ريزي مي كردم و ذهنم رو بهش معطوف مي كردم ؟؟
نمي دونم انوشه انصاري بود اين موضوعي رو كه مي خوام بگم ، رو گفت يا از يه جاي ديگه اين رو
شنيدم:
مي گفت" وقتي يه چيزي مي اد تو ذهنت و يا يه موضوعي رو بهش فكر مي كني كه به نظرت غير
ممكن و خيلي عجيب به نظر مي رسه و حتي به نظر ديگران ، بدون كه اون موضوع ممكن مي شه
اگه بهش فكر كني و از حالت غير ممكن تو ذهنت خارج كني و بهش حالت ممكن ببخشي، اون
موقع وقتي كم كم روش فكر كني و روش برنامه ريزي كني مطمئن باش كه به هدفت مي رسي"

و من دائما با خودم فكر كردم كه من از بچگي روي موضوعات تخيلات ذهنيم كار كرده ام؟؟ من
فرصتي و يا بهتر بگم ، اجازه اي به ذهنم دادم كه يه چيز غير ممكن رو آرزو كنه ؟؟حالا چي؟
من چه ارزويي دارم؟

وقتي فكر مي كنم مي بينم كه اينقدر در آرزوهاي كوچيكم گم مي شم كه رنگ ارزو هاي بزرگترم
رو نمي بينم .چقدر آرزو هاي كوچيك دارم من .......
و اينقدر ذهن در گير توي اين ارزو ها دارم كه اون شب تازه يه هو يادم اومد كه خيلي وقت كه
هيچ آرزوي خيلي بزرگي من رو قلقلك نداده و اينقدر اين روز ها در گيرم كه سخت داره يادم
مي آد كه آرزوهاي بزرگم چي ها بودند!!!
يه هويي دلم براي خودم سوخت و اون شب يه كمي براي خودم اشك ريختم