چقدر شعر قشنگیه
هربار یادم میاد این شعر رو, بلند بلند زمزه اش میكنم.
این شعر رو باید با صدای بلند خوند
در ضمن وقتی این شعر رو میخونم یاد " شهره "میافتم
روزي ما دوباره کبوترهايمان را پيدا خواهيم کرد
و مهرباني دست زيبائي را خواهد گرفت
.
روزي که کم‌ترين سرود
بوسه است
و هر انسان
براي هر انسان
برادري‌ست
.
روزي که ديگر درهاي خانه‌شان را نمي‌بندند
قفل افسانه‌ئي‌ست
و قلب
براي زنده‌گي بس است
.
روزي که معناي هر سخن دوست داشتن است
تا تو به خاطر آخرين حرف دنبال سخن نگردي
.
روزي که آهنگ هر حرف، زنده‌گي‌ست
روزي که آهنگ هر حرف، زنده‌گي‌ست
تا من به خاطر آخرين شعر، رنج جست‌وجوي قافيه نبرم
.
روزي که هر لب ترانه‌ئي‌ست تا کم‌ترين سرود، بوسه باشد
روزي که هر لب ترانه‌ئي‌ست تا کم‌ترين سرود، بوسه باشد
.
روزي که تو بيائي،
روزي که تو بيائي،
براي هميشه بيائي و مهرباني با زيبائي يک‌سان شود.
روزي که ما دوباره براي کبوترهايمان دانه بريزيم
و من آن روز را انتظار مي‌کشم
حتا روزي که ديگرنباشم
.
(شعر افق روشن از كتاب هواي تازه- احمد شاملو) ...
(شعر افق روشن از كتاب هواي تازه- احمد شاملو) ...
